senelerdir derim kendi kendime ulan ben bu kadıköy deplasmana gitmedikçe biz yenemeyeceğiz bunları diye. her seferinde de bilet bulamadan kös kös evde izlerim maçı. hüsranla kalkarım ekranın başından. ama bu sefer gidiyorum ulan! beni bekliyolar senelerdir biliyorum. ayağımın uğuruyla gidiyorum.
maçtan sonra gelen edit: ufaktan işe yaradı sanki.
