ilk bilgisayarım 40 gb hddsi olan ve öküz kadar büyük monitoru olan sevimli mi sevimli esmer tenli güzel ve işe yarar bir makineydi. severdim onu hemde çok severdim. bilgisayarcı abi gece getirmişti evimize. sabaha kadar belgelerim klasöründe bulduğum beethovenin 9. senfonisini dinlemiştim. artık uykum geldiğinde onu alnından öpmüştüm ve iyi geceler dilemiştim. sabah günaydın demeyi de ihmal etmemiştim tabi ki. hey gidi yıllar.
eve gelen haciz memuruna onu teslim ettiğim gün hala dün gibi aklımda. ondan kalan tek birşey var bu hayatta bana hatıra; mousesi. *
bir bilgisayarcı için ilk bilgisayar, ilk sevgili gibidir. asla unutamaz.
