bir fıkra vardı, o aklıma geldi başlığı okuyunca. şöyle ki,
zamanın birinde, bir padişah ülkesinde bütçe açığı çıkınca ne yapsam ne yapsam diye düşünmüş, sadrazamına danışmış. sonunda şöyle bir karar vermişler. köprünün başına bir adam dikelim, her geçenden 1 lira para alsın. akıllarına yatmış, uygulamaya koymuşlar. sonra tabi bakmışlar millet tıkır tıkır ödüyor paraları, hiç itiraz yok, e demişler 2 lira yapalım.yine aynı şekilde. zamanla 3 lira, 4 lira 5 lira bu böyle böyle gitmiş. en sonunda artık padişah şaşırmaya başlamış. allah allah demiş bu insanlar niye hiç tepki vermiyorlar diye merak etmiş. ve halka sorayım bunu demiş. toplamış halkı sarayın önüne, sormuş "ey ahali, köprü uygulamamızla ilgili bir şikayetiniz var mı?" ,kimseden ses yok. bir daha sormuş yine kimseden ses yok, tekrar sormuş, arkalardan birisi el kaldırmış,
"benim bir şikayetim var" demiş
padişah şaşırmış,
"evet dinliyorum" demiş
" padişahımız, iş çıkışı köprüde çok sıra oluyor. evlerimize geç kalıyoruz. bir kişi yetişemiyor. siz en iyisi köprüye bir kaç kişi koyun" demiş...
