yalnızlık şiirleri

entry2 galeri
    2.
  1. Hemen gitme
    Unutmuşum aşkta söylenenleri
    Nasılsını bile bir başkaydı
    Hemen gitme
    Öyle tenhalaşmışımya
    Yorulmuş bir rüzgar oluyor bütün sesler
    Durup halini hatırını soruyorum gölgemin
    Sanki yüz göz olmuşum yüzüm nerde
    Kalbim diyorum ellerim çıkıp geliyor
    Kovamıyorumda
    Hemen gitme
    Sana bir yaprak kadar solgunum desem
    Rüzgar çeler aklımı
    Dallanıp budaklanır içimdeki boşluk
    Bahara, karın tokluğuna gelen ağaçlar gibi olurum
    Hemen gitme
    Bu kente bir sokak daha gelse
    Söyle kim arar seni
    Kırılır gülümsemelerin bir bir içine düşerler
    Bir gülü uyandırıp uygarlığından
    Kırmızılığına kadar kim götürür seni
    Ah neydiki suçum
    Gençliğimi ve terketmelerimi kayırmaktan başka
    Alıp başını gidiyorsun benden
    Hemen gitme
    Sana diyorumya ağlasam
    Üşüsem derin bir kuyu gibi
    Omuzlarımdan başlayıp yıkılsam önüne
    Utanır sevinçlerim
    insan içine çıkamayan toprak bigi olur
    hemen gitme
    anla beni
    ben bu yanlızlıkla geçinemem
    geçinemem terk edilmiş bir yurekle
    ama yinede sen..
    sen herşeysin işte
    hayata açılan pencerem
    sevinçlerimi büyüten odalarım
    hemen gitme
    terk edilmiş evler gibi olurum
    hemen gitme…

    kahraman tazeoğlu.
    0 ...
  1. henüz yorum girilmemiş
© 2025 uludağ sözlük