etrafındaki alevlerle figuranların hayatında hiç rol almadığı gerçek bir kesitte, öyle yalnız ve kimsenin bilmediği o yerde, kutsal bakirenin en çok istediği mülteci isteklerin, en başdöndürücü, en günaha çağırıcısı türde bir eylem. bir anlamda ilahi bir teslimiyetle vereceği o bir kaç damla kanın kontrolünü ve zevkini kendi insayatifinde bulundurma zevki..bunu ona çok görmeyin. onca yıldır sakladı, pamuklara sardı sarmaladı. tabi ki kontrollü geçiş onun hakkı.
bakireydi ve kızlığındaki o zar artık ona dar geliyordu. sınırsız sevişmeler için artık bir engeldi...
o zar; sivri kayalıklara çıplak ayakla basmaktı. ağlayamadın zaman boğazda düğümlenen yumruktu. içerde olduğu halde kapıyı açmayan üvey anneydi..yani, ibne gibi puşt gibi bi' şeydi!
erkeğini yatağa uzattı, çırılçıplak soydu. gözlerini ipekten fularıyla bağladı. sevgilisinin kollarını iki yana açtı. karyolanın köşelerininden ellerini sıkıca bağladı. bacaklarından çapraz uzatarak, ayaklarını köşelere iple gerdirdi...sonra kendi soyundu. bembeyaz teni simsiyah çarşafa tezattı. bükük dizinin birini erkeğin şuh merkezinin diğer tarafına attı. elinin yardımıyla, birkaç yumaşak kontrollü gel-gitten sonra kendi hedefini kendi vurdu... o an; kutsal bakire başını yukarı kaldırdı. bakışlarındaki tutsak kırmızı deniz mavisine döndü. erkeğin boynu da, sağ yanına, hemen omuzunun üstüne düştü.
kabuk tutan bir yara artık kanamıştı. erkeğin gözlerinden iki damla kan damladı...
