dokunulmazlıkların kaldırılması talebi, türkiye'yi kalkındırma vizyonu olmayan "çamur at izi kalsın " ilkelliğinden medet umanların, ve tabii ki en başta chp acizlerinin "demokrasi mücadelesi" dir.
demokrasinin kurum ve kurallarını bilmeyen ya da bilmezden gelen siyaset çobanlarının, "karnını kaşıyan", "bidon kafalı" dedikleri seçmene hoş görünmek için can havli ile verdikleri nutuklar ve "sen önce benimkini kaldır, sonra kendininkini kaldır" gibi söylemler, soytarı olmak ile siyasetçi olmak arasındaki sınırın ne kadar ince olduğunu anlatıyor.
sikilesi şark kurnazlığını bir tarafa bırakıp, dokunulmazlıkların (politische immunität) ne olduğuna bakarsak. avrupa'da şu uygulama genel olarak hakim.
1. sulh ya da ağır ceza yasasına giren suçlar (cinayet, cinayete teşvik, alkollü araba kullanmak, vergi kaçakçılığı, bireyin dokunulmazlığına tecavüz, "sen benim kim olduğumu biliyor musun lan" öküzlüğü, rüşvet, cinsel taciz...)
bu konularda dokunulmazlık hakim kararı ile kaldırılıyor.
2. kürsü dokunulmazlığı var. ona dokunamıyorsun. "ben bağımsız kürdistan istiyorum", "ben şeriat istiyorum", "ben alevlerin cemevleri özgür olsun istiyorum", "ben herkes anadilinde eğitim yapsın istiyorum" diyen miiletvekiline dokunamıyorsun.
hadi gel şimdi chp önce sen benimkini (madde 2) kaldır.
1. maddede yer alan suçlar meclis komisyonlarının işi değildir. gerçek bir yargı sistemi olursa savcılar bu sorunu çözer. ama eğer senin yargı sistemin 12 eylül darbesinin sivil uzantısı ise susurluk davasında olduğu gibi meclis araştırma komisyonları derin devletin maymunu olur.
