üzücüdür.
her şey mi kıymete biner son yılda. hergün geçilen yol, otobüsler, sınıf, özellikle ev, koltuklar, mutfak, tencere hatta kitaplar. çünkü hepsi sadece sizindir. ve bir daha belki de asla gece yarısı kokoreç yemeğe gidilmeyecektir 15 kişi beraber. ya da sanayinin içinden gece gece geçilmeyecektir sinemaya gitmek için. tam yatmaya hazırlanırken dedikoduya başlanıp sabahlama imkanı olmayacaktır kız kıza.
hadi bunların hepsini yeniden yaptın diyelim; asla aynı tadı vermeyecektir. bir daha asla sadece "öğrenci" demeyecektir kimse size. *
