şimdi bir örnek vereyim de pek bir şey fark etmeyecek olsun:
allah resulu taif'e davet için gittiğinde bütün taif taşladı o'nu.
her tarafı kanlar içinde kaldı.
mekke'liler 3 yıl ambargo koydular o büyük nebi açlıktan kıvrandı.
üzerine deve işkembesi döktüler o yine sabretti.
7 çocuğundan 6'sı o hayattayken öldü sitem etmedi.
savaşlara girdi yara aldı...
allah'ın en sevgili kulu böyle ezaya cefaya maruz kalırken bizim şikayet etmeye ne hakkımız var?
he allah demiyor ki siz müslüman olun üstünüzden belayı kaldırayım.
aksine daha da dertlere alışık olmak lazım.
hangi allah dostu refah içinde yaşamış?
