4.
-
20.YÜZ: yaktığın coğrafya
coğrafyayı yaktığın gündü:
gülen gülü hatırla
hatırla o devingen denizi
gözlerimizde dalgalanan
toros ekspresi giriyordu aşka
kitap sallayarak döküldün
kumrular uçtu kanatlarıma kondun
pudra şekerli çilek tadındaydın ağzımda
kürtdağından raylar geçer şimdilerde
yüzümden senli trenler
incedir ayrılıklarda hüzünler
hüzün ki karıncadır kanımda
çapacılar çapa çalar
koşarım yanan saçlarına
saçların buram buram tutkulu çağrı
tutuşmuş ocağıma
içimizde titrer siren sınıfta kalır tarih
yüzüm çiğdemden çelenk sanki
yaşamın aysız steplerinde
gün ağır ve dilsiz şimdi
ki duru sular akar gözlerinden gönlümün
küllenmiş közlerim yanar yalnızlıklarda
kalbimin barutu tutkularla tutuşur
yaktığın coğrafyada
