Kibritçi kız soğuktan titreyen ellerini avuşturup ısıtmaya çalışırken asıl üşüyen yüreğini ve içine akıttığı gözyaşlarını saklamaya çalışıyordu. Hissetmediği elleri ile tuttuğu kibritler fırtınanın oyununa gelip saçıldı .
Tek son bir kibrit kalmıştı küçük kızın elinde. Sıkıca tuttu küçük kız ve yaktı son kibritini o unuttuğu sıcaklığı son bir kez hatırlayabilmek ve belki yüreğindeki ayaza son verebilmek için.
Adi rüzgar yine yaptı yapacağını son umudunu da söndürdü küçük kızın.. Ölüm gelip küçük kibritçi kızı o bilinmeyen yolculuğuna çıkarırken geride kalan vücudun sureti ufak bir tebessüm gösteriyordu. Kimbilir belki ölüm herkesin sandığının tersidir, soğuk değil sıcaktır...
