karanlıktı akşam, yollar boş, yağmur bile yağmamıştı bu gün karanlık boş sokağa, yıldızlar dahi ön caddede geziniyordu bu gece, ben konuşuyordum oysa, dinleyeni olmayan bir sohbetin tam ortasındaydım, anlatıyordum biraz heyecanlı, biraz kırgın, geçen sene de anlatmıştım bunları, beş sene önce anlattığımı hatırlayarak.karanlıktı akşam, bir kumru gelirdi eskiden bazen, belli yalnızlığa alışık değildi bünyesi, o da yok, yalnızlığı mı bitti, ya da artık sonunda kendi mi belli değil, ağlamak mı yok o değil anlattıklarımda ki duygu, sahip olmadan sevmek biraz belki ama ağlamak değil ,özlemek de değil artık, sadece sahip olmadan sevebilmek, hepsi bu.
ve ışığın kapandı , bilirim geç uyursun sen ve ben bekledim her zaman ki gibi önce senin uyumanı, yine burada tıpkı 10 yıl öne evlendiğin o ilk gece gibi.
