sabahın ilk saatleriydi, yeni ağırmış gökyüzünün suratına bakarak düşündüm düşündüm neydi böyle beni uykusuz bırakan bu meret şey denizin masmavi sularımı gökyüzünün haşin gürültüsümü yok yok hiç biri değil bu kalbimin sesiydi kuş gibi çırpınarak haydi diyordu papatyam uzakta çok uzakta bir sevda eli uzanıyor sana bitir korkularını derin bir nefes al aç gözlerini sabaha.*
