(bkz: namus'un bacakarasında olmaması gerçeği)
aklıma bir fıkra getiriyor bu olay;
temel ve dursun evlenmişler, temel üzülüyormuş, dursun sormuş "ne oldi uşağum" diye... temel demiş "ula benim kari patlak çıkti, bir kere gaflete düşmüş ve bizim bakkalın çırağu ile düzüşmüş", demiş. dursun "uzuldum temel, bu devirde evliluk, namus zor" demiş,
aradan zaman geçmiş, ve bu defa dursun üzgünmüş, temel gidip ne olduğunu sorduğunda, "ula benim kari çok güzel muamele çekiyor rahat rahatta arkadan veriyur, işde beni bu duşunduriyur" demiş.
