Henüz 6 yaşındaydım ve futbol hastasıydım. Günlerden birgün topa öyle kaptırmışım ki kendimi zıçmak üzere olduğumu donumda bir ıslaklık hissetdiğimde anladım. Anladım ama birazcık geç kalmıştım. Donumda bir kilo bokla ve iğrenç bir kokuyla eve doğru yol alırken anamla asansörde karşılaştık. Dayağımı yemeye oracıkta başlamıştım. Ama suçum neydi ki? Sadece insanların bazen zıçmaları gerektiğini unutmuştım o kadar.
Anlatamadım dayağmı yedim ağlayarak zıçmaya devam ettim.
