annem değilde anneannemdi bu kadın.
onun yüzünden çocukluğum boyunca salondaki mobilyaları hayal meyal hatırlamış ve maalesef o öldüğü gün ilk defa o kahverengi çekyata oturabilmiştim.
oysa akşam üstü güneş en sevdiğim şekillerle vururmuş o salona ve gece boyu halıda oturup muhabbet etmek ne güzelmiş kuzenlerle o kocaman salonda...
hepsini o öldükten sonra öğrenebildim. benim için anneanne evi 3 oda 1 salon olamadı bu yüzden 3 odayla sınırlı kaldı.
