felaket işler yapıyorlar.. fesatlık aramayın, iyi anlamda söyledim. derin derin bakıyorum, ince ince süzüyorum. ev arkadaşım bu topluluğun üyesi. ilk başta, siyasidir, çıkarcıdır diye düşünsem bile bu düşünceler yerini yavaş yavaş beğeniye, sevgiye bıraktı. 350 diye bir rakam var duydunuz mu bilemem. beni pek ilgilendirmez dünyanın havası, suyu.. ama daha 3-4 gün önce, üniversite öğrencilerinin hiçbir çıkar gözetmeksizin bu işle uğraşmaları beni fazlasıyla memnun etti.
dedeleri, çocukları yoldan çevirip, ellerine fırça verip boya yaptırdılar.. oyunlar oynadılar. belli amaç uğruna toplanmış, kendi keselerinden fedakarlık yapan grup üyelerinin hepsinin en güzel yerlerinden öpesim geldi.
tebrik ettim. kutladım.. bu ülkedde böyle şeylerin olması, siyasetten uzak yapılması, tamamen şeffaf ilerlemesi pek bi hoşuma gitti..
