16628.
-
yazardan yazarlara...
an itibariyle yaşım 20. Bu Cahit Sıtkı' nın 35 yaş şiirini içlene içlene okumama daha 15 yılım var demektir. Ama her ne kadar ömrümün
yaklaşık 7 yılını uyuyarak geçirmiş olsam da, bu cinlere olan korkum sanki beni uyuyarak geçirdiğim yaş seviyesine indiriyordu...içimdeki bu
garip korkuyu atamamakla kalmıyor hayatıma o' na göre yön veriyordum. evde herkes uyumadan uyuyor ya da televizyon kumandasına
vura vura televizyonu '1 saat sonra kapan' moduna alıyordum. ama 3 gün önce gördüğüm rüyamda; yatağımda uyuyordum. Birden başımda
dikik saçlı, amerikan zombi filmelerinden kaçmış gibi bir görüntüsü olan, bir cin varlığı tepemde belirdi. üzerime üzerime saldırarak
hem beni ısırmaya, hem de içime korku salmaya çalışıyordu. lakin bu yıllarca süren korkunun içimde oluşturduğu sinirle beraber
doğruldum ve ona bir tokat attım. ne olduğunu anlamamış bir biçimde baka kaldı. belki de " yeeeeaaa niye korkmadı bu şimdi amk"
dedi kendisine. ben bu kısımla ilgilenmiyordum. bunun afalladığını görünce kalktım ve onu dövdüm. dövdükçe dövüyor hırsımı alamıyodum
yılların acısını, intikamını " adamın .amına koyarız biz" duygusuyla alıyordum" ve artık hiçbir şekilde onlardan korkmuyorum. hatta bu yazıyı
yazarken bilgisayarımın nedensiz bir şekilde "mavi ekran" vermiş olması da korkutmadı beni. artık penceremin 10 santimlik yerinden sızan
ışığın duvarda yansımasında şekiller oluşturuyor, onlara " naber adamım" diyerek uyuyorum.
