evet ben bu yazıyı ona yazıyorum.
sen!
sonbahar geldi bak? burnum üşüyor. sen çok severdin burnumu, şimdi kim ısıtacak, bilemiyorum. izin de vermiyorum aslında, başkasının gözlerime bakmasına, ben de bakmıyorum, ben seni özlemişim. şimdi bu entry beni mahvedemez. ben buna izin veremem. daha yaşamak istiyorum, sensiz evet. çünkü sen, hiç anlatmadan giden oldun. ben arkandan bakarken elimi kaldıramadım, sallamak için.canımı yakmayı her zaman sevdin. sen git demeyi severken ben senin gidişindeki acıyı sevdim. sana bunu hiç söyleyemedim, yanımda uzanırken, ben sana söyleyemedim.sen anladın, sev ama karşılıksız dedin. sustum..
sen uyurken oturdum tek başıma,düşünmek zor geldi, daldım yalnızlığa. sen uyurken, kelimeler dudağımdan döküldüler damla damla yatağıma. sen uyurken rüyalarında, ben var mıyım? sen uyurken...sen uyurken yanında?
sen uyurken oturdum tek başıma düşünmek zor geldi daldım yalnızlığa sen uyurken...uyandın birden gülümsedin bana düşündüklerimi bilmeden...evet ben bu yazıyı 'o' na yazdım... (bkz: kargo-sen uyurken)
