mahcup bir cellat gizli bende
her gün yaglar durur ipini
vakti yok infazlarin
kendi infazda vakitlerin
hizarlara gelemem gayri
hizalara da
çürütülmüs bir köküm surda burda
seni düslemeye gün yetmiyor artik
günler bende bakirçaligi
serin rüzgarlarda saçlarin
yapraklarda sesin
bin yildizli gök yaptim gözlerinden
sevgilim demek için geceme
zor yollardayim
önüm ardim cinnet mahyalari
cam kiriklari dökülüyor isliklardan
gül degil yalnizlik bu elden ele
kiyamet habercisi çarsilarda.
