-Mustafa abi!
-aa naber ali nasılsın?
-pek iyi değilim aslında be abi..
-hayrola?
-eniştemi kaybettik.
-yapma yav ne zaman?
-dün sabah..hastaydı zaten..
-haaa.. neyse başınızın sağolsun, çok üzüldüm.
-sağol abi.
-hay allah koca adam öldü demek.. çok mu öldü?
-nasıl?
-çok mu hastaydı?
-evet doktorlar 2 ay ömür biçtiler ama biz evde çok iyi baktık. üç yıl yaşadı.
-sonuçta öldü ama di mi?
-yani evet. tabi..
-neticeye bakacaksın! kesin öldü mü peki?
-nasıl kesin?
-kesin ölüş mü yaptı diyorum. iyice öldü mü?
-tabi abi o ne biçim söz?
-çok üzüldüm be ali. tekrar başınız sağolsun.
-sağol abi.
-flüt falan okutacak mısınız?
-flüt mü?
-mortu çıkınca flüt okunuyo ya..
-kırkı çıkınca mevlüt okunuyo ama senin dediğini bilemedim.
-ben de bilemedim nuri. başınız sağolsun.
-sağol abi.. adım ali yalnız..
-yazık ablan çok üzülmüştür.
-üzülmez mi abi, hepimiz çok üzüldük.
-ablan?
-ablam da..
-genç yaşta dul kaldı kızcağız. yazık. onca meme ne olacak şimdi?
-ney?
-baksana, ne zaman kalkacak cenaze?
-yarın.
-ne kadar kalkacak? ne kadar havada kalacak?
-ne bileyim abi mezarlığa kadar işte.
-desene uçacak
-abi sen dalga mı geçiyosun?
-yok be ali.. kusura bakma çok içim acıdı. çok severdim emişteni.
-emişte mi?
-asıl ablana acıdım. dul kaldı, yazık. yığınlada meme. dul kalmak çok kötü. oysa dul kaldırmak çok iyi.. yatakta dul varsa iyidir. dul yoksa annem ateş edecek!!
-yeter sıçıcam haa!!
-kızma lan kızma. neşelendireyim seni. kekeme dullar hangi semtte yaşar?
-ne bileyim ben.
-dudullu.. heheh.
-tsihehehe. allahım yaa.
-seni yeniden gülerken görmek çok güzel. en son geçen hafta gülmüştün, o da yüksek sesli çok yavşak bir gülmeydi. herneyse ali.. enişten çok sağlam adamdı. taşı sıksa suyunu içerdi.
-evet..
-bir kere sadece tek bir kere yalasam bile yeter ablanı..
-yaa allah...
