ali, sevmediğin bir tanıdığındır. ali, senin için nötrdür. ancak mehmet çok sevdiğin bir arkadaşındır; onu görünce sevindirik olursun, için bir hoş olur.
bir gün ali ile mehmet'i yan yana görürsün, yine sevinirsin mehmet'i gördüğün için.
başka bir gün ali'yi görürsün tek başına. sana mehmet'i çağrıştırdığı, hatırlattığı için yine sevinirsin. yani mehmet'e gösterilen tepki ali'ye de gösterilmiştir. işte bu klasik koşullanmadır.
deprem anında gökyüzünün kıpkırmızı olduğunu gören biri, gökyüzünün kırmızı olduğu başka bir gün de deprem olacağını düşünür ve korkarsa klasik koşullanmadır. burada önemli olan deprem anında korkması değil, deprem olacağına dair bir şeylerin ona çağrıştırılmasıdır.
