- yolda yürürken karşıdan gelenin aklına "yol verme" ihtimalinin bile gelmemesi,
-sokakta yürürken kendine kız arayan zavallıların fütursuzca ve ısrarcı bakışlarından gına gelmesi,
-herhangi bir semtte, sokağa çıkarken can korkusu yaşamak
- çevrendekilerin çoğunluğunun beynine yüklenmiş yaşam haritası ve yapılacaklar listesi olması, bunlarda bir anlam bulamamak,
- Yeni ya da farklı'nın her zaman garipsenmesi ve üstelik yargılanması
- Birşeyi bilmeyenlerin bilmediğini bile bilmeyerek bir de üstüne, bileni bile ezecek kadar aptal bir şuursuzluk gösterirken bunun temel dayanağının ataerkil bakış olması.
- Bilmenin değil, kurailların törelerin "güç" olması
-insanların kendilerinden çok başkaları ile ilgilenmesi
-Kanunların "var gibi" olması. Kural kaide'nin varlığının sadece yazıldığı satırlarda kalması. Gerçekleşmesi için çabalayanların bu yolda can vermesinin normal kabul edildiği bir ülke olması.
Burda doğduğum için şu anda buradayım. Ama aklım olduğu sürece, bu yaşadıklarımla gördüklerimle ömrümü burada çürütmemeyi düşünüyorum. Nereye kaçıp göçeceğim de önemli tabii. Hayırlısı, ama bir ülkede yaşamak, en azından sokakta yürümek, bu kadar zor olmamalı...
