Ankara Devlet Tiyatrolarında Oda Tiyatrosunda sahnelenen, Maral Üner' in tek kişilik oynadığı oyun. Ben bugün gittim ve büyülendim. Maral Üner adeta sahnede ışıldıyordu, sesiyle, diksiyonuyla, sahnesiyle... O küçücük odada hepimizi aldı götürdü. Dakikalarca ayakta alkışlandı ve bunu sonuna kadar da hakediyordu zaten. Gerçi defterine de yazdım ama burdan da kendisine ileteyim, emeğine sağlık onun ve ekibin. Muhteşem bir oyundu, muhteşem bir performanstı. Herkesin gidip izlemesini tavsiye ederim.
Yalnız bazı seyirciler adına ben utandım diyebilirim oyun esnasında. Durduk yere alkışlamalar, fısır fısır konuşmalar... Neredeyse eşofmanla gelecek olan tipler... Tiyatronun bir adabı vardır diye öğretmişti lisedeki edebiyat hocamız bize.
