ben yürüyüp gittim
sen ellerini yüzümde unuttun
utandım acılarımdan
utandım yalnızlığımdan
on yedi ya$ımızın belalı hikmetinde birden
o inkisarları eden güzel hayallerimizden
ve a$ktan
ve yağmurdan
utandım ben
sen misketlerini yüzümde unuttun
sen hayatımda unuttun kokunu
bir bidon benzin döküp hatıralarıma
tutu$turdun sevinçlerimizi, tutu$turdum
saçlarına
en beğendiğim bir hüznün tüm görkemini,
rüzgârını,
al i$te sonbahar da senin olsun artık
daha ne istiyorsun benden
al i$te en biçimli intihar da senin
ben yürüyüp gittim
sen adalarını yüzümde unuttun
sen geçmi$imde unuttun gözlerini
utandım arzularımdan
utandım ihtiyarlığımdan
ve yağmurdan
usandım ben
ve sen: $ehrin terkettiği sepya caz oğlan
her fırsatını ani ölümümde unuttun!
beni yüklenip bir yere götürdüler
sen geleceğini
yüzümde unuttun
