istanbul'da birçok zirvede bulunmamıza rağmen ankara zirvesinde sandalyelerin konumu ve dukur'a olan hayranlığı ile kaynaşma fırsatı bulduğum arkadaşım. ancak kaynaşmamız tam olmuştur, zira sohbet edebilmek uğruna bir ara fasıl ekibinden kaçıcak hatta kanatçının dışına çıkacak kadar...ayrıca samimiyetimiz o kadar artmıştır ki, sigara almak için bakkaldan döndüğümde " alas bi su getir be" diyecek kadar evinde hissetmiştir benim yanımda. gece boyunca beni ve nicelerini alçıya aldın ama pişman değilim. bir dahaki zirvede de aynı rahatlığı yakalarız umarım :)
