masum insanlara kötülük ediyorlar, gerçek olaylara karşı güvenimizi sarsıyorlar. inanarak dinlememizi güçleştiriyorlar. insan her sözü kuşkuyla karşılıyor artık. gerçekle düş birbirine karışıyor; yalanın nerde bittiğini anlayamıyoruz. tutunacak bir dalımız kalmıyor. tutunamıyoruz.
not: kitabın içinden olan bu bölüme neden spoiler ibaresi koymadığıma gelince; zaten şu paragrafta senin benim yaşamımı anlatmıyor mu? hayatımızdan geçiştirdiğimiz günlerden bir kesit değil mi. insan kendi hayatına alıntı diyebilir mi...
