cidden şanslı başladığımız avrupa şampiyonası sonrası a milli takımın gerçek yüzünü gördüğümüz maç olmuştur. belçika maçı desen zaten balın bu kadarı denebilecek bir maçtı. kırmızı kart gördü karşı takım da sonra zor bela çevirdik. hatta kazakistan maçında bile erken gol bulmasak, hamit'in 10 yılda bir görebilecek o golü olmasa kim bilir belki o maç da beraberliğe gidecekti.
ama tüm bunlara rağmen ben umutluyum çünkü bu son 2 milli maçta çok ciddi bir kayıp vermedik. almanya deplesmanı desen mağlubiyet zaten almanya deplesmanında beklenen bir sonuçtu. sonuçta averaja kalma durumunun olması çok düşük bir ihtimal. böyle olunca ha 3-0 ha 1-0 yenilmişiz pek farketmeyecekti. hatta bence kötü oynarak yenildiğimiz de iyi oldu, eksikler daha öne çıktı. bugün ise en azında azerbeycan'a yenilmemiz 6 puanlık bir maç etkisi yaratmadı çünkü bizim grup 2.liği için çekişeceğimiz takımlar avusturya ve belçika olacak. ki zaten şunu da belirtelim, eğer azerbeycan golu erken yemezse evinde çok sürpriz puanlar kapabilir. gelelim bugünün maçına. türk futbolunun çok gerilediğini aslında bizzat gördüğümüz maç oldu. hala 3 büyükler = türkiye ilkesine dayanan milli takım olgusu, 3 büyüklerin yabancı forvetleri tercih etmesiyle resmen sıçtı. zaten milli takıma seçilen adamlara bakıyorsun, hakan balta, nihat, özer* sakat olarak çağrılmış futbolcular. bu ne lan. artık türkiye'de anadolu takımlarının da futbol oynadığı anlaşılması lazım yoksa bizim işimiz zor. tek bir şey diyorum o da şu fatih tekke iyileşsin de bu durumda olan milli takıma eğer onu da çağırmazsanız, artık duran toplara, kişisel becerilere kalmış bir takım olacağız.
