insanın acziyetinin çift perdeli trajedisi.
ilk perdede ölüler açısından bakılır, küçük sahneden büyük sahneye;
hayat bittiği an, kudret biter, iktidar biter. yaşayanların iktidarına ve kudretine yeniliverir en yücesi ölülerin.
ikinci perdede yaşayanlar açısından bakılır, aynı sahneden, gerçek sahneye;
kuklası olunmuş bir acziyet komedisinin, iplerin iktidarı ile bir nefes soluğun görkemine inancıdır sahnelenen.
yaşayan ölüler, ölü dirilere kudretlerini sergiler bu perdede.
