bugün girdiğim baba matematiksel iktisat sınavında daha sınıftan içeri girer girmez çığlık çığlığa elinizdeki notları kürsüye bırakın diye öten bi hatun kişinin sesiyle irkildim ilkin.Neyse hey allahım diye bi kafa sallamayla geçiştirmeye çalıştım olayı,yok, susmuyor hatun. Yere bıraktık notları,yok ille de kürsüye gelecek o notlar..Peki,götürdük bıraktık. Hala susmuyor ,arkadakileri öne almalar, tak tak topuklu ayakkabı sesiyle kağıdın başına dikilip sinir bozmalar,falan. En sonunda dayanamadım, kesin evde kalmış bu diyecek oldum,tam da uğultunun sessizliğe dönüştüğü an. Duymuştur umarım, gerçi duysa kağıdımı filan alırdı. neyse, çıkarken bi gözgöze geldik öyle,tam çemkirecekken dışarı attım kendimi. allah sevdiğine kavuştursun ne diyelim.varsa tabii.
