92.
-
günlerden pazartesi, akşamlardan salıya bağlayan
sabahlardan yeni günün körü...
uyuyan adam...
yanakları yeni traşlı, yumuşak; dokunabilsem...
gözleri mahmur, uykulu; göğsümde uyutabilsem...
elleri yastığın altında, sıcak; tutabilsem...
boynu beyaz, mis kokulu; burnumu dayayıp içime çekebilsem...
kolları şefkatli, sevgili; sarabilsem...
burnumda tütüyorsun ey sevgili, bir an önce kavuşabilsem...
deli bir aşığın, uykuya dalmanı izlerken içinden geçenler bunlar.
kelebeklerle mücadele ederken yağmurlu izmir gecesinde, hatta geceyi sabaha bağlarken, sen öbür ucunda istanbul' un rüyalarda, özlediğim...
saatin alarmı çalacak birazdan kalk diye, oysa ben seni izlerken uyumadım ki. yeni güne seninle başladım, sana uyandım sevgili.
tatlım, hadi uyan! sabah oldu...
12.10.2010
izmir
