ilk başta heykele kadar hemen hemen hiçbir yapının olmadığı(cezaevi ve itfaiye dışında) bir yerdi. fakat heykeli geçtikten sonra şehir başlıyordu. insanları istanbuldakilerden daha mutlu, erkekleri havalı ve kızları nefes kesecek güzellikteydi. kahvehaneler vardı alt katlarda bilenler bilir belki de kapanmıştır işte orada, ilk pornoyu orada izlemiştim, ilk defa orada aşık olmuştum, ilk dayağı orada yemiştim, ilk hüsranı da orada yaşamıştım. kısacası çorlu benim için ilklerin şehriydi. o zamanlar 93- 97 arası olmasına rağmen bile istanbuldan her bakımda üstündü. bilmiyorum şimdi nasıldır. özledim ama gidecek ne bir okulum ne de bir evim var artık orada...
şehrin ortak bir hayalkırıklığı vardır sadece. o da onca yıldır hevesle beklemelerine rağmen il olamamışlardır...
ahhh zaman çarkı dönse de o heykelin bahçesinde bir simit çay yapıp, askerlerle muhabbet edip kızları kessem yine...
