bazen de gütmek için gelen çobanın gözlerindeki o bıkkınlık yerden yere vuruyordu bendini. süt almak için bir ineğin memelerinde devinim yaratan bir kadın, ikiz yavruya hamile koyun, müslüm gürses tadındaki çoban köpeği, gıcırdayan ahıl kapısı, ağıl ile ayrılmış bölmenin yarattığı gerginlik, geceleri sönen ışıklar, cam olmayan pencereden süzülen misafir bakışları, çıtırdayan kuru samanlar, içine koyun boku kaçmış içme suyu, nalı pas tutmuş at, gün ışığını hafiften kaçıran çatımsı gibi ince ve gündelik detaylarda boğuluyordu.
yerini, kimliğini, sonra da kafasındaki boynuzları sorguluyordu.
tüm bu sessizliği ise hep bir içten "möö" bozuyordu.
