eminim benim için birçok kişiden daha ilginç bir gün.
6.6.6 yılında da buna benzer bir olay vardı. O zamanki lise aşkımla sözleşmiştik 10.10.10'DA arayacağız birbirimizi ne olursa olsun diye. lise aşkı dediysem hani dillere destandı ilişkimiz; saçma sapanda olsa bir çok şey yaptık unutulmaz anılar şehrin heryerinde. * Amma velakin aldatıldım; hemde affettikten sonra yine aldatınca çok kötü ayrıldık. Ayrılmamız 2007 yılındaydı. O ara üniversite sınavına girip ikimizde ayrı üniversitelere gitmiştik zaten. Haliyle hiç görüşmedik; ne sesini duydum ne de yüzünü gördüm. Arada aklıma geliyordu sonuçta lise aşkı lan boru mu? hemde elele bitirmişsin liseyi... pehh.
herneyse sözleşmiştik 10.10.10'DA arayacağız birbirimizi ne olursa olsun diye. TABi ben unuttum bunu. Bugün mutlu mesut otururken; arkadaşlarım ve sevgilimle evde. Mesaj geldi telefona. 'hey' yazmış numara tanıdık değil ayrıca kullandığım numara yeni yani pek kimsede yok. anlam veremedim. Sevgilimin yanında da aramak istemedim. akşam üzeri odama geçip bir arayım dedim. içimde değişik bir his vardı.
aradım, numara meşgule attı. Ardından birdaha aradım yine meşgul. Bu ne lan böyle derken o beni aradı. 'Ben arıcam demiştim!' diyerek başladı telefon konuşması.
- pardon tanıyamadım.
+ Nasıl yani? Çok zaman geçti tabi.
- Neyden çok zaman?
+ Özgürden aldım numaranı.
- Özgür? Bahçeşehirdeki?
+ Evet!
(o an aklıma gelmedi değil ama imkan vermedim)
+ hazal ben! söz vermiştim arayacağım diye.
- aa hazal !?
+ şaşırdın mı? Unutmuş muydun yoksa?
- yok yok unutmadım da. Şaşırdım. ya ben Aslında unuttum ya. Beni biliyorsun.
+ Neyse, sözümü tuttum. Ben çalışıyorum haftasonları; kapatmam gerek şimdi. dedi ve kapattı...
