o zamanlar 10-11 yaşlarındaydım. kökenlerimiz rusya'ya dayandığından ötürü ayrı bir sempati duyardım zaten kendisine. ama bunun haricinde anlamsız bir sevgi de beslemiyor değildim. boş değildim lada'ya karşı. zaten araba manyağı bir çocuktum. o dandik arabayı çok severdim. üzerinden birkaç sene daha geçti... belki daha fazla... şimdi düşündüm de, 3-4 sene geçmiş. 14-15 yaşında lada'nın internet sitesinde gezinirken buldum kendimi. "hacı üniversiteden sonra rusya'ya yerleşirim, bi' de lada alırım. hangisinden alsam ki. hmmm bak bu iyiymiş hem ucuz hem taş gibi araba. sevimli bi' şey de. ooo güzel güzel!" dedim.
zamanla araba ilgim azaldı. 17 yaşındayım. bir kez olsun araba sürmüşlüğüm falan yok. ha nasıl sürüleceğini biliyorum, otursam rahat sürerim o ayrı. ama ben babamla hiç öyle dağlara bayırlara falan gitmedim araba kullanmak için. ya da motorundan, tamponundan, kaputundan anlamam arabanın. sadece duygusal bağ kurarım. oh yes...
velhasıl kelam, çok güzel bir araba bu. araba alabilecek kadar para kazanırsam ve orta halli biri olursam, kesinlikle samara olmasa da lada alacağım. zengin olursam, lada + son model bir araba alacağım. olur da öyle çok zengin biri olursam lada koleksiyonu yaparım zaten. heheyt.
