Rap dinlemek biraz yürek ister. Ruhun tamamen müziğe verilmesiyle ilgilidir.
Birazcıkta yaşama sevinci ister abi. Ritme kendini vermen gerekir.
Rap dinlemek eleştiri ruhu ister. Problemi yüze vurma cesareti ister. Kendini ve insanları acımasızca eleştirmek ister kısaca.
Ve bu müziği dinlemek öyle playlistten iki ceza parçası çalmak değildir. Şarkının ve şarkıcının hikayesini bilmektir.
Rap dinlemek sansür denilen illeti hiçe saymaktır. Gerektiğinde bağırarak gerektiğinde gülümseyerek küfür etmeyi bilmektir.
Acayip acayip giyinerek rapçiyim ben diyenlerle aynı kefeye konulmaya cesaret ister. Onların ne kadar ezik olduğunu bilip; rap dinliyorum, hip-hop kültürünün esiriyim diyerek sana da o yakıştırmanın yapılacağını bilmektir. ama yine yapmaktır.
isyandır abi rap.
03:47'de dinlediğin parçayı mütakiben aldığın hazzı üşenmeden uludağsözlüğe girip paylaşmak istemektir.
Çocukluktur biraz, eminem gibi dalga geçerek eğlenmeyi bilmektir.
Ve kılıktan kılığa girmektir. Her insanın düşüncesini anlamaya çalışıp sözlere dökmektir.
"Bu adam müzik yapmıyor arkada konuşuyor", "Niye bu kadar hızlı söylüyor" sorularına anlatacak çok şeyi var demektir.
Sefaleti Sansar Salvo'dan,
Acınası insanları Pit10'dan,
Devrimi Saian ve Ulaş'tan,
isyan'ı Allame'den,
Aşkı Hayki'den,
Milliyetçiliği MT'den
Eğlenceyi Beta'dan Şehinşah'tan dinlemektir.
Aslında rap kuralsızlığın içinde bir kuraldır. Çünkü kuralsızlığın içindeki tek kural kuralsızlıktır.
Rap size göre apaçilik olsa da bize göre asalettir.
