milli takımnankör olabilir, yetenekli oyuncuları oynatmayabilir, fırsatları görmeyebilir, tıpkı güzel ülkem gibi... ama asla satılmamalı. ülkemin satıldığı gibi.
satılmak ne ilginçtir, düne kadar bende hassiktir ordan diyordum, adamı türkiye harcamış olum diyordum. ama dün satılmanın ne demek olduğunu gördüm. bu profesyonellik değil, klüp takımında oynamıyorsun artiz, bir de seviniyorsun. işte orada benim film koptu... isviçre maçınında gölü atan hakan'ın başını öne eğmesi ve üzülmesi örneği geldi aklıma, birde bu mesut'a baktım, gözlerinin ışıltısında £ £ gördüm iki tane. adam para için, iyi takımda oynamak için kendi takımını, milli takımını, milliyetini satar mı arkadaş? lan bu satmak işte!
günümüzde futbolcular bana ve bir çok kişiye göre, modern zamanların gladyatörleri. savaşçıları... 50 bin kişinin karşısında birbirleriyle mücadele eden, savaşan 22 kişi.
sen şimdi türksün, savaşıyorsun, ama savaş aynen kurtuluş savaşı gibi, sonra bir paşa senin yeteneklerini görmezden geliyor, seni aşşalıyor, hassiktir senden asker olmaz diyor, sende küsüyorsun, gidip düşmanla anlaşıp onun tarafında savaşıyorsun, birde ağlıyorsun bunlar bana soluncan dedi diye. lan sattın işte, bunun adı nedir?
birde nedense 300 sparta'lı geldi aklıma. orda da böyle bir şey vardı öyle değil mi?
