"büüen bü yazüüyü sünnaaa yazdüüüüm" kalıbında başlıklar koyarak romantik metinler kaleme aldığını sanan liseli oğlanların bir numaralı alamet-i farikas olan klişedir.
malesef dilin için bazı çok belirgin klişeler vardır ki, onu kullanan insanların tıynetini ortaya koyar.
bunlar nedir:
eğer şöyle şiirler yazıyorsa, umutsuz ev kadını tıynetinde çevresinde çen çen çen dedikodu yapan ilgi manyağı koca bulma meraklısı salak bir kezban vardır karşımızda:
yağmurların altında ıslanasım var..
gökyüzüne haykırasım vaaaar..
güneşle yıkanıp sevdiğim..
toprakla kurulanasım vaaaar..
ve her şeyden öte aşkıııım..
seni doya doya içesim var..
evet, onu bunu yapasım var diye şiir yazıp da çok orjinal olduğunu sanan bir salağın, iki tane geri zekalı şiir kitabı satın alıp, üç tane salak köşe yazarını okuyunca kendini çok entelektüel bi sanat insanı sanıp, her yere bakın aşkımdan ne müthiş şiirler yazdım diye yapasım var edesim var diye şiir yazması gibi, duygularını ifade etme özürlüsü maymun teenaer kızların da alamet-i farikası, iyi ki varsın kalıbıdır.
-korkutcan?
-begüm?
-korkutcan, sana bişi diycem.
-söyle begüm.
-iyi ki varsın korkutcan (gözleri dolar)
-....
-iyi ki varsın aşkım, iyi ki varsın, iyi ki varsın (çocuğun boynuna atlayıp ağlamaya başlar)
işte aynen bu klişe kalıplar gibi bir de salak liseli oğlanları internette tanımamıza yardımcı olan güzel bir kalıbımız vardır.
nedir o?
"ben bü yazüyüüü süna yazdüüm" kalıbıdır tabi ki.
bir kere bir kadına duygularını anlatmak, kendini anlatmak çok çocukça bir harekettir. kızı tavlamak istiyorsan, kendi duygularını değil, onun varlığını öne çıkaracaksın. onun ne kadar mükemmel bir kadın olduğunu, ne kadar harika bir şahsiyet olduğunu, nasıl da bu dünyanın dışından bir eşsiz hazine olduğunu vurgulayacaksın.
ama sen daha yazının ilk başında, daha başlığında "ben" kelimesini vurgulayarak, onun egosunun değil, senin duygularnın önemli olduğunu göze sokarak kızı kaybediyorsun.
çünkü daha gençsin ve canın yana yana, salak salak hatalar yapa yapa akıllanacaksın.
