onlar kadar kederlisine rastlanmadı. evin içinde kurutulan çamaşırlar kadar hüzün vermedi bana hiçbir şey. hayatta onlar kadar itilmiş, ötelenmişini görmedim. piç gibi.. ne vardı onlar da dışarda, ilmeklerinin arasından geçecek olan iki satır rüzgarın tadına varabilseler.. ne olur ha ne olurdu? bu mutluluğu da onlara çok gören sahiplerinden ölesiye nefret ediyorum anlıyor musunuz? ölesiye nefret ediyorum. ühüh.
