25.
-
YAZ GÖÇ EDiYOR
Yaz göç ediyor -Ne yazık, yine güz!-
Uzak, bilmedik bir ülkeye doğru.
Mor dağlarda güneş doğmadan henüz
Yağdı bahçeme bir yaprak yağmuru.
Hiç kuşkum yok ki, sen şimdi kalbimde
Bir kış uykusuna yatan böceksin;
Yalnız ateşimle ısınacak ve
Yalnız vücudumla besleneceksin.
Yak lambalarını... Dağıt, güz gibi,
Tüm umutlarını... Saçlarını da...
Ve indir yavaşça perdelerini:
Tutsaksın kalbimin odalarında.
