sahiden soruyorum dostlar.. cıva mı dolaşan damarlarımda, kollarım demir gibi ağır, başım sanki bi okkalık saman, kulaklarım da duymuyor sağır, kalbim çok ağır tutun düşmesin aman!
elma da yiyorum oysa, kan yapar dedi, mahallemizdeki doç. yaşlı teyze. üzgünüm ya, teselli etti koç delikanlılar.. başka kız mı yok diyenler oldu.. 'ondan başka insan mı var' diyemedim onlara. dikeni olduğum gülüm de soldu.. yürümeye takadim yok da, koşuyorum uçurum sonlara..
kalbim.. çok ağrıyor dostlar.. cıva kızartırmış değdiği yeri, ben de öyleyim işte, çok ağrıyor kalbim.. hem ağır hissediyorum artık, kalkmıyor kollarım, bakmıyor gözlerim, oksijen değil, o'ymuş enerjim.. çok ağrıyor kalbim..