konu sıkıntısı çeken amerikan sinemasının eskiden klasik olmuş filmleri teniden çekerek, izleyiciye yeni bir şeymiş gibi pazarlama stratejisinin son ürünü.
lan, hayır bari yapıyorsunuz, düzgün yapın, eskisinin üstüne birşeyler katın, eskisine getirilmiş eleştirileri dikkate alarak, daha güzelini yapın. ama yok, bırak daha güzelini yapmayı, aynısını bile çekememişler, berbat etmişler canım freddy'yi.
bir kere "a nightmare on elm street" serisinin bu kadar tutulmasının temelinde freddy karakterinin ilginçliği yatar. çirkindir, vahşidir, katildir ama aynı zamanda sempatiktir. yaptığı şakalar, kurbanlarıyla dalga geçmesi ve söylediği sözlerle kimi zaman filme komedi havası katar. ancak yeni nesil freddy'de bu yok. tamamiyle donuk bir yüz ifadesi, sıfır mimik, sıfır eğlence. direkt olarak acımasız bir katil imajı verilmiş.
iyi de biz freddy'i o özellikleri sebebiyle sevdik, onun eldivenlerinesahip olmayı hayal ettik, onun kazağında ördürdük annemize. bu değil ki bizim hayran olduğumuz freddy.
uzun lafın kısası, berbat bir remake olmuş. freddy'i özlediyseniz, gidin eski filmlerini izleyin.
