bir metre gerimde annemin telefonla internette 101 oynamasına ve sürekli kendisiyle aynı 101 masasında oturan ablama "bana bi sarı 10 at, tek taşayım, bıdı bıdı" demesine rağmen ağlaya zırlaya ilk kez izlediğim ve beni koltuğa yapıştıran şahane dizidir. küçük velet osman beni benden almış, abi mete ve abla berrin hemencecik canımın içi olmuştur. kötü gibi gözüken kaptan babayı bile çok pis sevmeye başlamışımdır üstünü çıkarıp yatağa uzandığı ve edelelerini sarsa sarsa ağlamaya başladığı zaman. o derece olmuştur dizi. bravo.
