geçen sene tarihler 5 ekim 2009'u gösterirken şimdi ise bu tarih sözlüge gelişimin birinci yılı... film sahnesi gibi geçmedi elbette... o dediğimiz şey, son anda pişmanlıklarda ve dar zamanlarda gelir geçer. benim öyle bir kaygım ve derdim hiç olmadı burada... ilk entrylerim tembel bir yazarın miskinliğiyle kısa ve özet. kalabalık karşısına ilk defa arenaya çıkan gladyatör'ün şaşkınlığı gibi acemice. bir yıl sonunda, oturup çınar ağacından kendime bakınca, gördüğüm çocuğa bakıp pis pis sırıtabiliyorum. kafasına küçük pelitler atıyorum hınzırca. "kim attı bunları" şaşkınlığıyla, onu öyle kocaman gözlerle, dal ve yaprakların arasından yukarı bakarken görmek, yaşam sevinci veriyor bana.
geçen sene bu zamanlar, kim bilebilirdi ki bir yıl dolacak ve sözlükte bu birinci yılımı kutlayacağımı. her ne kadar yıldönümlerini sevmesem de, bu toyluğun bitişini bir çocuk neşesiyle anacağımı?
bu süreçte omuzlarımda apolet yıldız sayısı hızla artarken, hiç doymayacağım bir yaz gecesinin şuh yalnızlığında üstü açık kırmızı rolls royce'umdaki dilberlere selam olsun.
görüşmek üzere kuzucuklarım. to be contiuned...
