şerefsizin önde gideni, kuyruk sallayanıdır kedi. kışın buz gibi akan suyun altında donmuş ellerine aldırmadan inadına ağırdan alarak, dakikalarca su içer. kıçını gezdirmekten döndüğünde sokakta kalmasın diye açık camın ardında titreterek bekletir.
inemediğini düşündüğün ağacın altında maymun eder seni, gudubet bahçıvana ağız eğip merdivenle döndüğünde ağacın altında yüzüne bile bakmadan yalanır (bıyık altından gülmek bu şerefsizlere bakıp söylenmiştir, o bıyıkların altından kahkaha atsa çaktırmaz)
bütün ihtiyaçlarını giderir, akşam bir filmi beraber izlemek istersin, yalvarırsın gelmez*, yatağa çapraz uzandığı için sığıntı gibi kıçın açıkta yatmaya razı eder adamı.
niye katlanıyorum ulan ben sana, hayvan? hasta olduğumda ağrıyan yerime yakın yattığın için mi, ağladığımda sessizce gelip kucağıma sokulduğun için mi? şerrefffsiz.
