bir bayram klasiğiydi. Tüm çocuklar bilirdi ki; (80'lerin sonu 90'ların başı) bayram demek torpil, kız kaçıran ve çatapat demekti. akşam ezanı okunana ve "herkes evine evi olmayan sıçan deliğine" nidaları duyulana kadar çatapat ve türevleriyle gün geçerdi. çatapata kavuşacağımız günler sayılırdı. bitince üzülürdük, parası biten daha çok üzülürdü. eller çatapat kokar kahverengimsi olur, binalar ve duvarlar kahverengi çizgilerle bezenirdi. teyzelerden azar işitme seansları da yanımıza kar kalırdı. hey gidi günler hey.
