kabak dolmasıyla ilgili kafamda yer eden işte şudur:hayatımın bir döneminde (ki bu dönem ilk gençlik çağlarıma tekabül eder) almanya'nın güney sınırına yakın şirin bir kasabasında, bir ailenin yanında kalmıştım. daha gittiğim ilk gün, beraber yediğimiz ilk yemek idi. başka ne yedik hatırlamıyorum, ama yemeğin bir aşamasında evin annesi (ki adı waltraud'du, bu isimde tanıdığım tek alman, tek insan) sofraya kabak dolması getirdi. fakat bu kabak dolmasını alışık olduğumuz kabak dolmasından ayıran bariz bir fazlalık vardı: üzerindeki ipler. evet, kabağın içini oymak yerine direk ikiye bölüp sonra iplerle dikmeyi tercih etmişti evimizin annesi. ben şaşkınlık içinde bakarken mutfak makası dedikleri bir aletle (küchenschere; biliyoruz ki almanca'da her şeyin bir adı vardır) ipleri kesti ve biz yedik o fantazi kabak dolmasını. ama ben yine de bütün almanlar böyle yapar kabak dolmasını diye genellemekte zorlanıyorum, çünkü waltraud teyze'miz çok sevdiğimiz ama mutfak alanında gerçekten çılgınca başarısızlıklara imza atan bir insandı (örneğin pasta yapar, yaptığı pasta dağılınca oluşan kütleyi bir kasenin içine atar, o şekilde servise sunardı; aynı zamanda su kıvamında vişneli dondurmanın da mucidiydi).
