türk milletinin şanındandır. atatürk bu millete çok şey öğretmeye çalışmış ama uşaklığı öğretememiştir. türk milleti koyun sürüsü gibi liderlerin her dediğini yapan bir millet hiç olmamıştır. meseleleri akıl süzgecinden geçirir, kabul ederse yapar. ama devrimci bir atatürk ve devamında devrimleri savunanlar sert tedbirlerle halkı istediklerine uymaya zorlamıştır.
türk insanı bağımsızlığı, özgürlüğü sever. kimse ona istemediği birşey yaptıramaz. hele tepeden inme, ona görüşünü sormayan kişilerin isteklerine uyum sağlayacak bir millet hiç olmamıştır. padişahlık döneminde bile padişahın keyfi uygulamalarında şeriat isteriz diyerek hükümdarların adaletli olmasını istemiştir. cumhuriyet döneminde ise sokağa dökülmeden bile muhalifleri istiklal mahkemelerinde yargılayan cumhuriyet rejimi baştan kaybetmiştir. modernist anlayış boyun eğmeye alışkın uluslarda etkili olur. osmanlı binlerce yıl hüküm sürerken türk milletinin dağınık haline saygı göstermiştir. ne zmaan merkeziyetçi ve bskıcı bir yönteme döndülerse o gün gerilemeye ve toplumun desteğini kaybetmeye başladılar. osmanlı küçük aşiretlerden veya boylardan oluşan türk milletini aşiretin ögesi olmaktan çıkartıp devletin sahibi köleler gömeye başlamasıyla gücünü kaybederken cumhuriyet aynı yanlışa devam etmiştir.
amerika osmanlı'nın ilk zamanlarda ki sistemine benzer şekilde eyaletler(federasyon) sistemi getirmiş. koskoca coğrafyaya sahip yerlerde merkeziyetçi hükümetler adaletli olamaz. akdeniz, ege, marmara, karadeniz, doğu anadolu ve güneydoğu anadolunun farklı kimlikleri vardır. hepsine aynı şekilde davranış uygulamak ve onlardan aynı davranışları göstermesini istemek aptallıktır. karadeniz bile çok farklı yapıları içerirken karma bir modeli uygulamak başarısızlığın temelini oluşturur.
hukuk devleti olamadığımız için atatük'e ve onun adını kullananlara bu kin doğdu. hukuk; devletle halk arasında bir anlaşmadır. hukukun temel prensibi insanların uymayı kabul ettiği kanunlarla yönetilmesidir. ülkenin en az %65'i başörtülü iken başörtüsünü yasaklarsanız o toplumun devletini ve liderini sevmesini bekleyemezsiniz.
sonuç olarak asıl problem; bir ülkeyi yönetmek istiyorsanız halkın normal yaşamına müdahaleler edip onu katı kurallarla yönlendiremezsiniz. ama devrimcilik değişimi zorbalıkla kabul ettirmektir. bugün chp'lilerin zorbalıkla değil demokrasi yoluyla bile olan bir referandum sonucu olan anayasa değişikliklerine nasıl muhalefet ediyorlar görüyorsunuz. ama aynı adamlar zorbalıkla bu halkı birşeylere zorlamakta sorun görmüyorlar. dünyada en iyi rejim şu an için demokrasi. demokrasiyi beğenmeyip zorbalıkla devrim yasalarını tutturursanız, sonra birilerini "demokrasi yoluyla padişahlığını ilan etti" diye suçlamanız ancak salaklık olur ve ciddiye alınmaz.
başlığın sorusuna cevap verelim. atatürkçülük zorbalığa dönüştüğü zamandan itibaren...
edit: mesela şu anayasa da değiştirilemez denilen maddeler. kimsenin o maddelerle sorunu olmasa bile "değiştirilemez" denmesi benim kanıma dokunur. beni yöneten kanunları ben nasıl değiştiremem? anayasanın değiştirilemez maddelerinin değişmesinden yana değilim ama değiştirilemez denen madde mutlaka değişmeli. aym başkanı da bunu anlatmaya çalışıyor ama öyle zorbalar var ki hemen bu maddeler değiştirilmek isteniyor diye kıyamet koparıyorlar. belki güzel şeyler eklenecek. ne biliyorsunuz da her değişikliğe karşı geliyorsunuz. hem ne hakla? neymiş kurucu iradeymiş. bana öyle derseniz madem öyle, o irade yıkılmalı derim.
değiştirilemez maddelerden sadece "türkiye'nin rejimi cumhuriyettir" maddesi atatürk zamanı kurucu iradenin seçtiği bir şey. 12 eylül cuntacılarına kurucu irade diyenlere ben saygı duyamam. her yapılan hatayı atatürk'e ve atatürkçü olmayla kıyaslarsanız ben ne atatürk'ü sevebilirim ne yaptıklarını.
geçen eniştem diyor ki; "beni seviyorsan interneti bırak." kendisi internet üzerinden oyun oynama hastası. ben yılardır oynarım ama istediğimde bırakacak kadar doydum. aynı şekilde eşim beni seviyorsan şunu yap dediği olmuştur. ikisine de "beni birşeylere zorlarsan seni sevmiyorum" demişimdir. biri benim sevgimi bana yaptırım olarak sunarsa ben o sevgiden vazgeçerim. sevgi; insanları kendi kölen yapmak değildir. aksine özgür bırakabilmeyi, boğmamayı gerektirir. yoksa o sevgi zamanla nefrete döner.
