büyük konuşmayacaksın hacı, kedi gibi yalatırlar adama..
aşık oldum.. aslında, ergen gibi konuşmak istemem ama felaket hoşlanıyorum birinden.. ne yapayım? elimde değil ki..
çocukluk arkadaşlarımın dışında kimseye söyleyemedim. zaten onların konuyla bi alakaları yok. asıl sorun şuan içinde bulunduğum ortam..
birine fena halde tutuldum sanırım, o da bana karşı boş değil heralde.. ama kız, ev arkadaşımın en yakın arkadaşı.. söyleyemiyorum usta, söyleyemedim..
çünkü benim uzun süreli ilişkilere karşı olduğumu düşünüyorlar.. haklılar aslında, öyle lanse ettim kendimi.(dün yediğin hurmalar misali)
geçmişten beri tanımazlar beni, bilemezler.. anlattıklarımdan çözmeye çalışırlar.. ama güvenleri sonsuzdur..
gel çık işin içinden.. kötü mü? iyi mi anlayamadım.. bugün evin içinde huzursuzluğumla az çok blli ettim galiba..
söylemek istedim arkadaşıma, söyleyemedim.. 'senin niyetin farklı' derse ne derim? canım sıkılır..
ama, dün sabaha kadar muhabbet ettik kız arkadaşla.. öyle hoşuma gitti ki, öyle özlemişim ki birine karşı kalbinin çarparak sohbet etmesini..
sarılmak istedim. vallahi korkmasam alırdım kollarımın arasına..
ya, bütün dünyayı karşıma alırım gerekirse. konu bu değil. normalde ortada konu yok.. ben seviyorum gibi, o da boş değil gibi..
bi tek çıkıp haykıra haykıra açıklamak kalıyor geriye..
önemli olan, verecekleri tepki..
ben onlara hep kol kanat germişimdir. sıkıntıda, üzüntüde yanlarında olmuşumdur.. nasıl söylerim 'çocukluk arkadaşına aşık oldum lan' diye?
felaket bi kaos..
ama o değil de, dün o kadar güzeldi ki.. anlatamam, kelimeler ciddi ciddi yetersiz kalır..
- seviyorum kardeşim.. ne diğerleri gibi gelir geçer, ne de bi heves.. sen karşı çıksan bile, o bana bi adım gelsin, karşı çıkanı çiğnerim..
benim hayatıma karışma hakkın yok.. saygı duyarsan eyvallah..
sakın yanlış anlama.. duygularımla hareket etmiyorum. mantıkla iş birliği içinde yürüyorum..
sana hep söylediğim gibi.. merak etme, harbi seviyorum..
