yakın akraba geyiklerine bi örnek için burdan buyrun;
En fazla iki katlı, ekseri tek katlı, bi yanı boş, arsa olan, ön cephesi kaba sıvalı, çatısında yeni bi kat çıkma niyetiyle dikildiği belli olan yağmur suyunu yiye yiye aşınmış olan bi kaç direk arasına kurulmuş, evin önünden çatıya uzanan asma ağacının dallarıyla oluşturulmuş kameriyeye ve emektar su deposu ve taa evin inşaatından kalan, lazım olur diye çuvallarda bekletilen ince kuma sahip, herhangi bi yapıyla teması olmayan sıvasız, direk tuğlası görünen yan cephesine, boş arsadan bakıldığında merdiven çıkıntılarının eşlik ettiği eski binaların çevresinde ki arsalar (aslında tarlalar, sonradan arsa adını alacaklar) paranın para zamanı, yok pahasına satılmışlar, her yer çamur içinde diye tenezzül edilip alınmamışlar, kim gelecek de buralarda yaşayacak demişler, yol yok iz yok demişler, oysa vizyon sahibi olsalarmış, eccük ileriyi görselermiş, zamanında üç maaşa 150 metrekare alınan arsalardan, sayıyla, 'bi tanesini ya bi tanesini hiç olmasa akıl edipte alsaydık, şimdi müteahhite verilip bi dükkan ve 3 daire getiren yerimiz olacaktı' diye hayıflanan adamlardan olmayacalardı. Olmayacaktınız, bi aile meclisi toplandığında konuyu 'ah eşşek kafam ah' a getiren babalar, dayılar, amcalar! Olmayacaktınız!
