kendimi çok acayip hissediyorum son günlerde sözlük. yapmam gerekenler var, sorumluluklarım var; ama yapmıyorum. beni nelerin beklediğinin farkındayım. nasıl yapmam gerektiğini, ne yapmam gerektiğini gayet iyi biliyorum. ısrarla yapmıyorum.
mallık mıdır bu, dingillik midir nedir daha çözemedim ama ikisi arasında git gellerde olduğum kesin. sonunu bile bile uçuruma gitmek var ya onun gibi bir şey benimkisi. böyle devam edersem atlayacağım gerçi.
herkesin bir fikri var herkes bir şeyler söylemekle meşgul. sırf takmamak için esgeçiyorum çoğu şeyi. bazen sırf birisi bana "şunu yap." dedi diye yapmıyorum. üstelik sebepsiz yapıyorum bunu. canım istemiyor..
çok acayip triplerdeyim sözlük. sanırım ergen triplerindeyim. millet "koru beni yareppim" filan diyor ya özenir oldum lan. "beni koru" diyebileceğim hiçbir şey yok. böyle giderse zaten ateistliklen başka şeylere terfi edeceğiz de neyse, korkuyorum işte.
ne olacaksa olsun anasını satayım, bıraktım bu işleri.
hayırlısı olsun diyelim. herkesin dediği gibi.. **
